حَافِظُواْ عَلَى الصَّلَوَاتِ والصَّلاَةِ الْوُسْطَى وَقُومُواْ لِلّهِ قَانِتِینَ (238) فَإنْ خِفْتُمْ فَرِجَالاً أَوْ رُکْبَانًا فَإِذَا أَمِنتُمْ فَاذْکُرُواْ اللّهَ کَمَا عَلَّمَکُم مَّا لَمْ تَکُونُواْ تَعْلَمُونَ (239)

بر نمازها و نماز میانه مواظبت کنید و خاضعانه براى خدا به پا خیزید 238

پس اگر بیم داشتید پیاده یا سواره [نماز کنید] و چون ایمن شدید خدا را یاد کنید که آنچه

نمى‏دانستید به شما آموخت 239

جمعى از منافقان گرمى هوا را بهانه براى ایجاد تفرقه در صفوف مسلمین قرار داده بودند و در نماز جماعت شرکت نمیکردند و به دنبال آنها بعضى از مؤ منین نیز از شرکت در جماعت خوددارى کرده بودند و جماعت مسلمین کاهش یافت ، پیغمبر اکرم (صلى الله علیه و آله و سلم ) از این جهت ناراحت بود حتى آنها را تهدید به مجازات شدید کرد، لذا در حدیثى از زید بن ثابت نقل شده که پیامبر (صلى الله علیه و آله و سلم ) در گرماى فوق العاده نیمروز تابستان نماز (ظهر) را با جماعت میگذارد و این نماز براى اصحاب و یاران سختترین نماز بود، به طورى که گاه پشت سر پیامبر (صلى الله علیه و آله و سلم ) یک صف یا دو صف بیشتر نبود، در اینجا فرمود: من تصمیم گرفتهام خانه کسانى را که در نماز ما شرکت نمى کنند بسوزانم ، آیه فوق نازل شد و اهمیت نماز ظهر را (با جماعت ) تاءکید کرد. <454>

454-تفسیر مجمع البیان ، جلد 1 و 2 صفحه 342 - همین مضمون در تفسیر «الدر المنثور» ذیل آیه فوق (طبق نقل المیزان) آمده است.